ROBERT
LOUIS STEVENSON (1850-1894)
Szkocki powieściopisarz,
nowelista, poeta, prawnik
Był słabego zdrowia. Wiele
podróżował po Europie, Ameryce, wyspach Pacyfiku; był obrońcą tubylczych
tradycji, przeciwnikiem imperializmu. Sprzeciwiał się naturalizmowi. Do pisania
pchnęły go jego opowieści dla przybranego syna o piratach. Zmarł w skutek
długotrwałego przyjmowania opium i laudanum.
·
Wyspa
skarbów
·
Porwany
za młodu
·
Doctor
Jekyll i pan Hyde
Doctor
Jekyll i pan Hyde
Echo gotyckiej powieści w
rozdwajaniu osobowości. Pracownią dawna kostnica- Wiktor Frankenstein, zło
utożsamiane z brzydotą. Alegoria skrajnego kalwinizmu- zło pochłania wszystko. Doktor
Jekyll ze swojej natury jest osobą dobrą, sympatyczną. Z obrzydzeniem myśli o
czynach, jakich dopuszcza się pan Hyde. Często próbuje odkupić jego winy,
dobrymi uczynkami zrekompensować poszkodowanym zło, którego jest przyczyną jego
druga część. Pan Hyde jest zatem absolutnym przeciwieństwem doktora Jekylla.
Jest to osoba do cna zła, nieczuła, której wielką przyjemność sprawia
wyrządzanie innym krzywdy. Jest on egoistą nie dbającym w najmniejszej mierze o
losy innych. Pan Hyde jest uosobieniem wszystkiego, co w człowieku amoralne,
niegodne, niskie. Nie ma w nim ni krzty współczucia. Ta postać nie ma żadnych
zahamowań moralnych ani etycznych. Obawia się jedynie kary, lecz przecież
bezpieczeństwo zapewnia mu postać Henry’ego Jekyll’a.
Powieść ukazuje skutki zduszania
instynktów. Postać Jekylla i Hyde''a
obecna jest w kulturze jako symbol dwulicowości, nowela stała się nawet tematem
musicalu, filmów, koszulki, puby w NY.
STRESZCZENIE
Londyński prawnik, John Gabriel Utterson
(surowy, posępny, ale przyzwoity) od lat przyjaźnił się ze swoim dalekim
krewnym Ryszardem Enfieldem (światowiec). Podczas spaceru przez ponurą ulicę
pan Enfield opowiada, jak był świadkiem stratowania małej dziewczynki przez
mężczyznę podobnego do diabła (sam wygląd budził uczucie nienawiści i
strachu). Złapany przez przechodniów wszedł
do domu przy tej ulicy i przyniósł czek podpisany sławnym nazwiskiem, którego
pan Enfield nie chce wymieniać. Wyjawia jednak nazwisko sprawcy (podejrzewają
że jest szantażystą)- Hyde. Pan Utterson po powrocie do domu przegląda
testament swego przyjaciela Henry''ego Jekylla - 50-letniego lekarza, chemika z
zamiłowania, w którym w razie swojego zniknięcia zapisuje cały majątek
Edwardowi Hyde’owi. Udaje się do
wspólnego przyjaciela H. Lanyona, który jednak w ostatnich latach rzadko
widywał się z Jekyllem uważając, że ten zdziczał (porzucił naukę dla
fantastyki). Lanyon nigdy jednak nie słyszał o panu Hyde. Utterson czatuje
przed tajemniczym domem by zobaczyć Hyde’a. Hyde przypomina mu człowieka
pierwotnego. Następnie Utterson odwiedza Jekylla, ale nie zastaje go w domu.
Służący mówi mu się, że Hyde ma własny klucz do laboratorium (byłe
prosektorium), cała służba ma go słuchać. Utterson podejrzewa jakiś grzech z
młodości, szantaż. Stara się czegoś dowiedzieć od samego Jekylla, ten jednak
ucina temat, odmawia jakichkolwiek informacji.
Kilka miesięcy później Londynem
wstrząsnęło morderstwo sir Danversa Carewa zabitego przez Hyde’a. Zabity miał
list do pana Utterona. W towarzystwie policji uczestniczy w przeszukaniu domu
Hyde’a, jego jednak nikt nie mógł znaleźć, nie miał rodziny, przyjaciół. Utterson
odwiedził Jekylla, wygląda na chorego, przysięga, że więcej nie zada się z
Hydem. Pokazuje adwokatowi list w którym Hyde informuje doktora, że uciekł i
nigdy się nie pokaże. Utterson wychodząc
pyta służącego o posłańca, który przyniósł list, ten jednak nikogo nie widział.
Pełen niepokoju pokazuje list przyjacielowi Guestowi (kryptograf amator), który
dostrzega podobieństwo między pismem Jekylla i Hyde’a. Stopniowo Jekyll zamknął się w domu, nie
przyjmował przyjaciół po początkowym powrocie do normalności. Lanyon nie chce
rozmawiać z Uttersonem o doktorze, mówi, że po jego śmierci być może pozna
prawdę. Umiera, a Utterson dostaje poufne dokumenty zawierające z kolei poufne
papiery Jekylla na wypadek jego zniknięcia. Utterson waha się czy przeczytać, chowa
jednak list. Od Enfielda dowiaduje się,
że tajemnicze drzwi Hyda to tylne wejście do domu Jekylla, obaj widzą też
zbolałego doktora w oknie. Do Uttersona przychodzi Poole, służący Jekylla,
martwi się, że doktor zamknął się u siebie. Obaj idą do domu, ale doktor
zmienionym głosem przez zamknięte drzwi odmawia przyjęcia przyjaciela. Służący
podejrzewa, że to morderca który zabił Jekylla. Poole codziennie kupuje jakieś
środki, ale zawsze są złe. Służący i Utterson postanawiają wyważyć drzwi. Po wejściu
do gabinetu znajdują martwe ciało Edwarda Hyde''a, który na moment przed ich
wejściem popełnił samobójstwo. Nigdzie nie mogą znaleźć jednak ciała Jekylla. W
liście Jekyll mówi o swoim nieuchronnym końcu, tajemnice wyjaśni jego spowiedź
powierzona Lanyonowi.
LIST LANYONA Lanyon dostał
kiedyś list Jekylla w którym ten błaga by poszedł do jego domu, odnalazł pewną
szufladę i przekazał ją posłańcowi, który z niepokojem na nią czekał. Człowiek
ten wypił miksturę i zmienił się w Jekylla. Lanyon nie potrafi opisać tego co
wyznał mu doktor. Posłańcem który zmienił się w Jekylla był jednak Hyde.
SPOWIEDZ JEKYLLA Jekyll pisze o
swoim życiu, zawsze czuł, że pragnie dać upust temperamentowi, a z drugiej
strony musi pozostać szanowanym obywatelem. Czuł, że ma dwie natury, chciał by
mogły żyć osobno. Udało mu się stworzyć miksturę dzięki której mógł rozdzielić
obie swoje natury, nadając tej drugiej osobne ciało. Drugie wcielenie było
młodsze, słabsze, chudsze, dotychczas nieużywane. Tak narodził się Edward Hyde.
Teraz Jekyll mógł pogodzić obie natury dając im osobne życia (dom, nazwisko).
Jako Hyde mógł dać upust swej złości, chęci niszczenia. Stopniowo jednak zaczął
tracić kontrolę nie tylko nad zachowaniem Hyda, ale i przemianami. Bez mikstury
budził się Hydem. Próbował pozycie to wcielenie, ale nie mógł. Pragnienie zła
stawało się coraz silniejsze, dopuścił się moru, sprawiło mu to
przyjemność. Jekyll zmniejszał wyrzuty
sumienia dobrymi uczynkami, zadośćuczynieniem. Bezwiednie przemieniał się
jednak w Hyde’a, nie mógł jednak w tej postaci udać się do swego domu dlatego
zdecydował się na wtajemniczenie Lanyona. Jekyll zauważył, że gdy sam traci
siły, Hyde je zyskuje. Zaczyna nad nim panować. Kończyła się też mikstura,
Jekyll nie mógł zdobyć substancji którą użył za pierwszym razem.
Jako Hyde nie potrafił
kontrolować swojego postępowania, dlatego więc, w obawie o życie Uttersona,
który postanowił wyważyć drzwi, popełnił samobójstwo.
Dzięki przyda się
OdpowiedzUsuńTo fascynujące, że po 7 latach, gdy niemal zapomniałam o tym blogu, materiały, mimo dostrzeganej z perspektywy obecnego dnia niedoskonałości, jeszcze komuś się przydają. Powodzenia
Usuń