Effie Briest

1848-49 rewolucja marcowa- zbrojne powstanie Berlina i Wiednia; domagano się zjednoczenia, wolności; uczestnikami byli studenci, robotnicy, drobne mieszczaństwo. W efekcie zniesiono cenzurę i wprowadzono ulgi dla chłopów. Rewolucja zakończona jednak klęską.

Dojrzewając młodzi rewolucjoniści zaczęli podporządkowywać się władzy, utwory o kompromisie

1871 II Rzesza, nacjonalizm

THEODOR FONTANE (1819- 1898)

Farmaceuta, dziennikarz- korespondent prasy niemieckiej w Anglii, redaktor pisma konserwatywnego; zaczął pisać po 60 roku życia. Autor powieści berlińskiej- realistyczna, z życia metropolii. Uchodzi za jednego z ojców współczesnej prozy psychologicznej. Tworzył nie tylko powieści, ballady i opowiadania, ale również dramaty, wiersze, biografie, literaturę wojenną, listy, dzienniki, krytyki teatralne, artykuły prasowe.

Bohaterowie pochodzą ze świata konwencji, przesądów, które prowadzą do klęski.

·         Szach z Wuthenow

·         Rozdroża, bezdroża

·         Stina

·         Effie Briest

·         Trzy podróże po Anglii

·         Greta Minde

·         Po gruszą

Effie Breist

Effi Briest buntuje się przeciwko kanonom moralnym, obowiązującym w sferach pruskiej burżuazji, gdzie aprobuje się małżeństwo bez miłości, a potępia głos serca i niszczy uczucia w imię fałszywie pojętego honoru.

MINI STRESZCZENIE

Effi pochodzi z bogatej arystokratycznej rodziny. Ma kochających rodziców mieszkających na dworze w Hohen-Cremmen. Zostaje wydana za mąż za barona Geerta Innstettena, który jest w wieku pani Luizy von Briest – mamy Effi. W przeszłości starał się o jej rękę, ale rodzice wydali ją za mąż za barona von Briest, bo był starszy od Innstettena. I historia znów się powtarza, bo rodzice Effi, mającej 17 lat, decydują wydać córkę za Innstettena... „Jest, oczywiście, starszy od ciebie, co na ogół biorąc jest szczęściem, przy tym jest to człowiek z charakterem, na stanowisku, o dobrych obyczajach i jeżeli nie powiesz: nie (czego spodziewam się po mojej mądrej Effi), to w dwudziestym roku życia osiągniesz to, co inne osiągają przy czterdziestce” – tłumaczy Effi matka. Ojcu Effi nigdy nie brakuje humoru. Po ślubie córki powiedział do żony: „że nic nie wpływa na człowieka równie dobrze jak wesele, z wyjątkiem oczywiście własnego”. Effi i Geert pobierają się, wyjeżdżają w podróż poślubną, zamieszkują w Kessinie, bywają w towarzystwie i wiodą życie małżeńskie. Effi bardzo tęskni za rodzicami. Mają jedno dziecko. Jej rodzice przyjeżdżają w odwiedziny do Innstettenów. Effi nie jest szczęśliwą żoną, choć Geert Innstatten bardzo ją kocha. Gdy do Kessina przybywa major Crampas z rodziną, wdaje się z nim w romans. Następnie Innstettenowie przenoszą się do Berlina. Geert dowiaduje się z listów Effi o dawnym romansie, więc wyzywa Crampasa na pojedynek. Zabija go. Żonę oddala się od męża i wychowuje dziecko w nienawiści do matki.  Tłumaczy matce postępowanie swojego męża tym, że nie mógł inaczej się zachować. Wybacza mu, choć trudno jej wyrzec się miłości do własnego dziecka. Umierając Effi powiedziała, że to niewiele znaczy, gdy trochę wcześniej odwołają człowieka od stołu.